De perfecte portfolio creëren is het doel van elke lange termijn belegger. In dit artikel duiken we diep in de materie om de perfecte portfolio samen te stellen voor de belegger die de laatste rendementsprocentpunten uit de markt wil knijpen. We maken hierbij gebruik van de uitzonderingen op sectie 871(m) van de US Tax code en de dividendbelastingefficiëntie die hierbij komt kijken.
De portefeuille die we bespreken betreft een 100% aandelenpositie. Je kan deze portfeuille mixen met een gedeelte obligaties of andere instrumenten afhankelijk van de risicotolerantie.
Wat is de perfecte portfolio?
In het samenstellen van de perfecte portfolio willen we een portfolio samenstellen wat een zo hoog mogelijk netto rendement heeft op de lange termijn met zo min mogelijk risico.
De componenten van de perfecte portfolio zijn dus:
Dit is een enorm simpel model van aan welke criteria onze perfecte portfolio moet voldoen. Laten we nu het model uit gaan breiden. We kunnen het model uitbreiden met factoren die invloed hebben op deze twee uitkomsten. Dit zou er ongeveer zo uit kunnen zien:
We hebben vijf factoren toegevoegd die onze criteria beïnvloeden:
Op netto rendement
- Bruto rendement
- Dividendlekkage – Lees hier wat dit is!
- Fonds- en handelkosten
- Rendement na aftrek dividendlek
Op risico
- Diversificatie
De factoren die invloed hebben op het netto rendement zijn het bruto rendement en de kosten (Dividendlekkage, fondskosten en handelskosten. Een factor die invloed heeft op het risico van de portefeuille is de diversificatie. Nu we het model in elkaar geknutseld hebben kunnen we specifieker zien waar we naar op zoek zijn:
We zijn op zoek naar een portefeuille met zo min mogelijk fonds- en handelskosten, en een zo hoog mogelijk bruto rendement met zo veel mogelijk diversificatie.
Laten we kijken naar onze kandidaten.
De kandidaten voor de perfecte portefeuille
We gaan een aantal kandidaten selecteren voor onze perfecte portefeuille en deze wegen tegen onze criteria. De kandidaten die meegenomen zullen worden in onze analyse zijn:
- FTSE All-World ETF (VWRL)
- S&P500 ETF
- MSCI World ETF (IWDA)
Deze drie ETF’s zijn het populairst, en met goede reden. Allemaal zijn het zeer goede kandidaten vanwege de sterke rendementen en relatief lage kosten, maar welke is nou echt het beste? Om hier een beslissing in te maken gaan we kijken naar onze twee criteria: Netto rendement en risico
ETF met het beste netto rendement
Er zijn een aantal kandidaten voor de perfecte portefeuille die zo goed mogelijk voldoen aan onze criteria voor netto rendement:
| Naam ETF | Aankoopkosten/jaar² | Fondskosten | Dividendlekkage³ | Bruto rendement⁴ |
| Vanguard All-World (VWRL) | €0¹ | 0,22%/Jaar | 0,30% | 7,11% |
| S&P500 – Fysieke replicatie | €0¹ | 0,09%/Jaar | 0,30% | 10,22% |
| MSCI World (IWDA) | €75,50 | 0,20%/Jaar | 0,30% | 7,47% |
In bovenstaande tabel zijn er een aantal goede opties weergegeven voor onze perfecte portefeuille. We zien hun aankoop- en fondskosten, het dividendlekkage en het bruto rendement. Op basis hiervan kunnen we een goede afweging maken en kiezen voor de perfecte portefeuille.
We zien duidelijk dat de S&P500 een aantrekkelijke keuze is als het gaat om rendement en kosten. Maar hoe zit het eigenlijk met risico?
ETF met het laagste risico
In de afgelopen jaren (en verder in het verleden ook) heeft de S&P500 bijzonder goed gepresteerd vergeleken met de andere ETF’s in ons lijstje. Het kiezen van de ETF met de laagste kosten en het hoogste rendement is echter niet het hele verhaal. We hebben nog een andere pijler die we willen optimaliseren in onze keuze voor de perfecte portefeuille: Risico.
De S&P500 belegt alleen maar in de grootste 500 bedrijven in de Verenigde Staten. Dat betekent dat er je, als je belegt in de S&P500, dat je alleen in de Verenigde Staten belegt én alleen in de grootste bedrijven uit de Verenigde Staten.
Wat mag deze diversificatie kosten? We zien dat de S&P500 de beste resultaten heeft, maar dit fonds is wel veel minder goed gespreid dan de andere fondsen. Als jij denkt dat de 500 grootste Amerikaanse bedrijven het, net zoals in de geschiedenis, erg goed gaan doen is dit geen probleem.
Maar wat als ze dat niet doen?
De kostenbesparing die de S&P500 wel heel aantrekkelijk maakt
Het is lastig om een keuze te maken tussen iets meer spreiding, maar misschien wel wat minder rendement. Het is namelijk een afweging: Kies ik voor iets meer veiligheid en met het risico dat ik dan een klein beetje rendement inlever t.o.v. de S&P500?
In deze afweging is er één ding heel relevant: Hoeveel rendementsverschil is er tussen de twee opties?
Het rendementsverschil is opgebouwd uit twee delen:
- Het bruto rendement
- De kosten van het fonds (Fonds- en aankoopkosten en dividendlekkage)
In dit tweede deel zien we in bovenstaande tabel al wat verschillen. Zo is de fysieke replicatie van de S&P500 al ~0,1% per jaar goedkoper. Dat betekent dat je sowieso al 0,1% per jaar betaalt voor je diversificatie, onafhankelijk wat het resultaat van de fondsen zijn.
Echter, de tabel hierboven is nog niet compleet, en dat komt omdat er bij de S&P500 index fondsen bestaan die het dividendlek kunnen oplossen. Waar er nu 0,30% aan dividendlekkage staat, kan dan helemaal geëlimineerd worden naar 0,00%. Hier schreef ik eerder over in dit artikel, maar zal ik hier ook nog eens kort uitleggen.
Het elimineren van dividendlekkage in S&P500 fondsen
In 2017 is er nieuwe wetgeving in de US Tax code verschenen welke een uitzondering maakt op de reguliere 15% ‘dividend withholding taxes’. Deze ‘dividend withholding taxes’ à 15% voor ‘foreign beneficiaries’ is het dividendlek. Wanneer deze belasting van 15% naar 0% gaat door middel van een uitzondering, kun je de dividendlekkage oplossen.
De nieuwe wetgeving die op 1 January 2017 is ingegaan is Sectie 871(m) van de US Tax code. Deze sectie van de US Tax code maakt een uitzondering voor dividend withholding taxes op Total Equity Return Swaps (TERS).
Dit klinkt een beetje ingewikkeld, maar het komt er eigenlijk op neer dat als jij een swap-based S&P500 ETF koopt, je 0% dividendlek hebt. Het mooiste is dat zo’n ETF in de kernselectie van DeGiro zit, namelijk de Lyxor S&P500 ETF (LU0496786574).
Als we de tabel van hierboven verrijken met deze informatie komen we op de volgende tabel:
| Naam ETF | Aankoopkosten/jaar² | Fondskosten | Dividendlekkage³ | Bruto rendement⁴ |
| Vanguard All-World (VWRL) | €0¹ | 0,22%/Jaar | 0,30% | 7,11% |
| S&P500 – Fysieke replicatie | €0¹ | 0,09%/Jaar | 0,30% | 10,22% |
| MSCI World (IWDA) | €75,50 | 0,20%/Jaar | 0,30% | 7,47% |
| S&P500 – Swap-based | €0¹ | 0,09%/Jaar | 0,00% | 10,22% |
De kosten van diversificatie
In bovenstaande tabel zien we nu de kosten van diversificatie: ~0,4% per jaar.
Dat betekent dat je elk jaar sowieso 0,4% van je rendement inlevert door te kiezen voor diversificatie. Het zou kunnen dat dat niet uitmaakt omdat de internationale markt het sowieso beter doet in de komende jaren, maar die kosten zijn een realiteit. Het is goed om je ervan bewust te zijn dat dit de prijs is die je betaalt voor diversificatie van de S&P500 naar de All-World ETF’s
De enige persoon die de afweging kan maken of deze kosten het voor jou waard zijn om te diversifiëren naar de internationale markt, ben jij.
